-Bitti, zor oldu ama bitti...


Kavramsal olarak olayın akışına bakdığım zaman aslında altında gizlenen ironinin farkına varmam geç oldu, her öpücüğünde bile. Gizlenmiş ego tatmin seansları…
Yazdık, çizdik ve oynadık… Beklenen son köpeklere gün ağırtan gecelerin işkece tadına geldi, bir şişe votka belki iyi gelirdi, ama kullanmıyorum. Aklıma bu denli dengesiz, abes düşünceler sokduğun için teşekkür edemiyorum. Evet bitti zor oldu ama bitti. Karşılık lı bir mücadelenin en berbat fesh edilişi. Sonradan maddeler eklenmiş ateşkes antlaşması misali tutarsız ve isteksiz. Az önce farkına vardım denizde tek kulaçla yüzemezmişim. Ben deki deli cesaretimi ayakda alkışlıyorum. Ulan kara senin neyine gözü körü bağlanmak…
Evet bitti, zor oldu ama bitti…

(-sonra ilk yenilgim gelir aklıma, biraz kuru papatya...)

Yorumlar

Yorum Gönder

denemelisin

Bu blogdaki popüler yayınlar

bi dakka

 Kulaklarımın zarına   "Goodnight Moon"  vuruyor, belki biraz vodka. HardPorn  iğrençliğin de belkide biraz bu hayat bakma biraz mutlu görünmek için bütün çabam bu. "Siktir et"  biraz sansürsüz olalım sen benim dokunmak istediğin yerlerimi afişe et bende biraz teninde terlerine karışıp edepsiz cümlelerinde kaybolayım. Tarantino'nun bir senaryosunda dudaklarımız kavuşmadan ölelim, filmin 120 dakikaya, gecenin sabaha,  benim cehennemin dibine kadar yolum var. (çok sert, bitmedi...)
sonra...?
Kayboldum, olayın trajik bölümü kimsenin bunun farkında olmayışı. Beynimde oluşturduğum labirentler sonunda beni yuttu.  İçimdeki  karanlık bu sefer aydınlığı yırtıyor, her bir ışık zümresi kendi karanlığına gömülüyordu. Başarılı intihar girişimleri sonucunda bütün ferler  istatistik olarak bu coğrafyanın kanserli bebeklerinde tekrardan hayat buluyor, acım yüzyıllar boyu sürecek gibi ve bu ölümsüzlük başa bela Hangi yöne döneceğimi bilmediğim için sırtımı sıvazlayan her ele bir merhaba ile karşılık verdim. Anlamalıydım bunu otuzdört adım sonrasında bütün bu olacakları anlamalıydım.
sonra...?
 Perçinlenmiş yalnızlığın yörüngesine mıhlanmış bir iç geçiriş bu bir serzeniş. Kucak dolusu hırçınlıklar savruluyor insan oğlunun salyasından. Bulaşıcı bir nefret kaplıyor böbreğimi dalağımı, tırnaklarımı, azı dişlerimi ve şu elimde tuttuğum kalbimi. ( Hangi törpüye vursam ömründen ömür alacak )  Büyük yanılgılar büyük yangınlar başlattı, ucu bucağı olmayan bu Ayçiçek tarlalarında. Alevler o kadar yüksekti ki çıkan onca karaduman ciğerime doldu.     Boğulmaktan korktuğum her yok oluşumda aceleci tekrarlar yaşıyorum. Tek istediğim elimde tuttuğum bu kalbe tabut çivileri çakmanız  ben boğulmadan önce ( Belki bir şeyler hisseder ve ölür. )  
sonra...?