Yaz çocuk !





Yaz çocuk…
  Hissiz parmaklarından dökülsün duygu yüklü  bütün anlamlar, sözcüklerden cümlelere   dönüşsün, demirden kalbinde sakladığın bütün nefretin küflerini !
 Jilet keskinliğindeki buz odalarındaki bütün kötülüklerini  uyandır artık, vakti gelmedi mi  bu güzel dünyaya kusmanın ?
 Çıkmalıyım artık en yüksek gökdelenlere , atlamalı yada atlamamalı düşünceler içinde  salı vermeliyim kendimi  ölümün kucağına. Düşüncesizce ama hislice.
 Akıtamadın ki  gözlerinden şu dünyanın  kirini, birikti  ciğerinde her bir nefes  sigaranda, vakti  gelmedi mi katrana boyamanın  dünyayı ?
 Bağıramadın ki  hiç kaderine  karşı, duramadın karşısında beton duvarlar gibi soğuk ve bütün iyi dileklerin yok olurken  şeytan  piç etti en samimi  düşüncelerini !  kalabalıklar içinde yalnızlıkları oynarken.
 Sevemedi  şu kalbin, kaç fahişeye yataklık etti,    kırmızı loş ışıklı ve zehirli kanların içinde pis kalp odaların ?  
 Neşter ile sıyırsan yüzünü, yüzsüz  olsan yine bakamazsın tanrına. Arınsan Nil nehrinde arşa çıksan meleklerle barınamazsın yanlarında.
 Şeytan, şeytan işlemiş  damarlarına.
Söyle çocuk ibadetlerin kimeydi Kabe’n neresiydi ?

Yorumlar

Yorum Gönder

denemelisin

Bu blogdaki popüler yayınlar

bi dakka

 Kulaklarımın zarına   "Goodnight Moon"  vuruyor, belki biraz vodka. HardPorn  iğrençliğin de belkide biraz bu hayat bakma biraz mutlu görünmek için bütün çabam bu. "Siktir et"  biraz sansürsüz olalım sen benim dokunmak istediğin yerlerimi afişe et bende biraz teninde terlerine karışıp edepsiz cümlelerinde kaybolayım. Tarantino'nun bir senaryosunda dudaklarımız kavuşmadan ölelim, filmin 120 dakikaya, gecenin sabaha,  benim cehennemin dibine kadar yolum var. (çok sert, bitmedi...)
sonra...?
Kayboldum, olayın trajik bölümü kimsenin bunun farkında olmayışı. Beynimde oluşturduğum labirentler sonunda beni yuttu.  İçimdeki  karanlık bu sefer aydınlığı yırtıyor, her bir ışık zümresi kendi karanlığına gömülüyordu. Başarılı intihar girişimleri sonucunda bütün ferler  istatistik olarak bu coğrafyanın kanserli bebeklerinde tekrardan hayat buluyor, acım yüzyıllar boyu sürecek gibi ve bu ölümsüzlük başa bela Hangi yöne döneceğimi bilmediğim için sırtımı sıvazlayan her ele bir merhaba ile karşılık verdim. Anlamalıydım bunu otuzdört adım sonrasında bütün bu olacakları anlamalıydım.
sonra...?
 Perçinlenmiş yalnızlığın yörüngesine mıhlanmış bir iç geçiriş bu bir serzeniş. Kucak dolusu hırçınlıklar savruluyor insan oğlunun salyasından. Bulaşıcı bir nefret kaplıyor böbreğimi dalağımı, tırnaklarımı, azı dişlerimi ve şu elimde tuttuğum kalbimi. ( Hangi törpüye vursam ömründen ömür alacak )  Büyük yanılgılar büyük yangınlar başlattı, ucu bucağı olmayan bu Ayçiçek tarlalarında. Alevler o kadar yüksekti ki çıkan onca karaduman ciğerime doldu.     Boğulmaktan korktuğum her yok oluşumda aceleci tekrarlar yaşıyorum. Tek istediğim elimde tuttuğum bu kalbe tabut çivileri çakmanız  ben boğulmadan önce ( Belki bir şeyler hisseder ve ölür. )  
sonra...?