Deniz Tuzlu, Aşk Şekerli olur mu ?






İki keçinin aşktan anladığı ölümüne inatlaşmak.
Bir keçinin aşktan anladığı ise tek başına köprüyü geçmenin zevkli olmadığı.
Diğerlerine göre önemli olan köprüyü aşıp karşıya geçmek, birlikte ya da yalnız…
Köprünün aşktan anlamadığıysa kesin.
***
Hani bazen düşüncelerinde yücelttiğin kişi ile karşılaştığında beklediğin yönden esmez rüzgar… Hiç ummadığın bir anda fırtınanın ortasında, köprüde kalıverirsin. Hem orada olmak heyecanlıdır hem de gözüne toz, toprak kaçar… Soğuğu öğrenirsin suyun dalgasında… “Gel” diyorken kolay yolu seçersin bilerek, aslında zordur. O, duymaz…“Git” diyorken ses tonunu denersin, kendini dinlersin. O, seni senden çok duyar. Hangisinde daha kararlı, hangisinde daha samimi olduğunu anlatamazsın, o da anlatamaz, anlamak istediği gibi anlar herkes. Böyle hissettiğinde ne gündüzü yaşayabilirsin ne de akşamın karanlığını. Gerçekliğini saklamayı tercih ederken objeler, yerinden kıpırdamaz duygular, senli benli olur düşünceler, gün döner… Keçi tuzu sever.
***
Diğer seçenekte ne gitmek vardır ne de kalmak.
İki arada bir derede, gölgenin tadını çıkarmak.
İki keçi bir köprü, paylaşacak başka bir şeyleri kalmamışçasına debelenirken yukarıda… Kimse köprüden vazgeçemez, tabi kendisinden de. Seçenekleri eler, intikamla yüzleşir saniyeler arasında. Biri birinden kurtulup yoluna devam edecektir. Ona bakar kıyamaz, cesareti yoktur, caydırır aklını tuz, dere yerine denizi düşünür daha büyük olması işine gelir, uzaklıklar onu içine aldıkça vazgeçmesi daha kolay olacaktır. Kendine bakar, yine aynı noktaya dönecektir, köprü, aşk arayışları ve ayılmalar, tabi arada bayılmalarla… Kısa süre içinde toparlar düşüncelerini ve ona biraz ot uzatır, bu barış çubuğu gibi bir şeydir. Bizim anladığımız dilden bir anlaşma değildir, anlaşınca yollarına ayrı ayrı devam edeceklerdir çünkü hem de ters yönde… İnat bitince aşk da biter.
Peki ya kalanın durumu…
Köprüde kalan keçi orayı benimser, kapıyı aralayıp bekler, aralık risklidir. Gözü hep kapıda kim gidecek kim kalacak derken kapı kendine de kapanabilir, bütünlüğünden sıyrılıp parça parça olabilir, kedi gibi dışarıda da bulabilir kendini… Kendi kendinden de olabilir, kendi kendini bulabilir.
***
Köprüdeyse iş değişir yine de, tuzlu suyu hissettiğinden midir bilinmez keçileşiverirsin. İnat edersin işte… Aşk yeniden başlar, belki eskiyi özlersin belki yeni heyecanlar arasın yine gözüne toz kaçar… Yeni düşlere dalarsın.
&
Tadı Tuzu Aşk

Yorumlar

Yorum Gönder

denemelisin

Bu blogdaki popüler yayınlar

bi dakka

 Kulaklarımın zarına   "Goodnight Moon"  vuruyor, belki biraz vodka. HardPorn  iğrençliğin de belkide biraz bu hayat bakma biraz mutlu görünmek için bütün çabam bu. "Siktir et"  biraz sansürsüz olalım sen benim dokunmak istediğin yerlerimi afişe et bende biraz teninde terlerine karışıp edepsiz cümlelerinde kaybolayım. Tarantino'nun bir senaryosunda dudaklarımız kavuşmadan ölelim, filmin 120 dakikaya, gecenin sabaha,  benim cehennemin dibine kadar yolum var. (çok sert, bitmedi...)
sonra...?
Kayboldum, olayın trajik bölümü kimsenin bunun farkında olmayışı. Beynimde oluşturduğum labirentler sonunda beni yuttu.  İçimdeki  karanlık bu sefer aydınlığı yırtıyor, her bir ışık zümresi kendi karanlığına gömülüyordu. Başarılı intihar girişimleri sonucunda bütün ferler  istatistik olarak bu coğrafyanın kanserli bebeklerinde tekrardan hayat buluyor, acım yüzyıllar boyu sürecek gibi ve bu ölümsüzlük başa bela Hangi yöne döneceğimi bilmediğim için sırtımı sıvazlayan her ele bir merhaba ile karşılık verdim. Anlamalıydım bunu otuzdört adım sonrasında bütün bu olacakları anlamalıydım.
sonra...?
 Perçinlenmiş yalnızlığın yörüngesine mıhlanmış bir iç geçiriş bu bir serzeniş. Kucak dolusu hırçınlıklar savruluyor insan oğlunun salyasından. Bulaşıcı bir nefret kaplıyor böbreğimi dalağımı, tırnaklarımı, azı dişlerimi ve şu elimde tuttuğum kalbimi. ( Hangi törpüye vursam ömründen ömür alacak )  Büyük yanılgılar büyük yangınlar başlattı, ucu bucağı olmayan bu Ayçiçek tarlalarında. Alevler o kadar yüksekti ki çıkan onca karaduman ciğerime doldu.     Boğulmaktan korktuğum her yok oluşumda aceleci tekrarlar yaşıyorum. Tek istediğim elimde tuttuğum bu kalbe tabut çivileri çakmanız  ben boğulmadan önce ( Belki bir şeyler hisseder ve ölür. )  
sonra...?