bir adam,genç,çocuk…





-hüzün kokulu bir günün “papatya”yı   hüzünlendiricek zerreleri… bir adam ve yanlızlık belki bir sigara eşlik ediyor bu saatlerin anlamsız akışına, düşünüyor .. ama neyi ?
Olmayan birilerine yazılmış satırlar ve satırların arasındaki gizli duyguları , yazarken içleniyor “daha kendini insanlara anlatamıyorsun” bu yazılara olan tavrın nedirki adam ? kendine cevap vermekden bile aciz, belkide yorgun. Nargile ağır gelmişdi belkide…
oysa hafif ve umursamaz…
Belkide yazmamalıydı , belkide yazmaya devam etmeli… Çelişki içindeki düşünceleri it dalaşı oynuyor beynin bir noktasında, odaklandığı yer ise kör nokta , ufukda kaybolan martı misali ardına bakmadan ! sadece bir iki haykırış özgürlüğüne mi yorarsın, yanlızlığına bir veryansımı ?
kendisi ile kavgası çok öncelere dayanır, taa ki ilk ağladığı ilk doğum gününe…
Duman altı gizli köşelerde kendini sorgular, sorgular ve sorgular…
belkide suskun gizli bir aşkın zanlısı , suçu var ispatsız…
ölüme hazırlıklı bir adam , gözbebeklerindeki umuramaz umutsuz bakışları, için de “neoanlar” değil sadece “mumlar” ışıldıyor…
, yok edilmiş ve ettiğim bilinçli biliçsiz duygularımın cesetlerini biriktiriyorum “ahhh kalbimin” morgunda duasız ve yaşsız…
şizofren haliyle ve susuyor , aslında susmuyor ölüyor(mu)… belkide suskunluğu öğrendiği “morg” alfabesini döktürüyordu belirsiz ve hissiz kalbindeki cesetlerin içinde… iç kanamlı bir hadise , sessiz içini kemiren kanser gibi… gizliden gizliye bir direnişin ve bir isyanın bastırılışı… kelimeleri elinden alınmış , çalınmış ,”şair”, kelimesiz ve kimsesiz…
İçi burkulmuş bir adam,genç,çocuk…
neden ?
ne için?
kime?
ve ne zaman ?
saat 00:47,  fonda “konuşamıyorum” ,telefonda bir çağrı, ev kimsesiz, taş tuğlalı soba sönmüş,salonda loş bir ışık… ve bir adam,genç,çocuk…

Yorumlar

Yorum Gönder

denemelisin

Bu blogdaki popüler yayınlar

bi dakka

 Kulaklarımın zarına   "Goodnight Moon"  vuruyor, belki biraz vodka. HardPorn  iğrençliğin de belkide biraz bu hayat bakma biraz mutlu görünmek için bütün çabam bu. "Siktir et"  biraz sansürsüz olalım sen benim dokunmak istediğin yerlerimi afişe et bende biraz teninde terlerine karışıp edepsiz cümlelerinde kaybolayım. Tarantino'nun bir senaryosunda dudaklarımız kavuşmadan ölelim, filmin 120 dakikaya, gecenin sabaha,  benim cehennemin dibine kadar yolum var. (çok sert, bitmedi...)
sonra...?
Kayboldum, olayın trajik bölümü kimsenin bunun farkında olmayışı. Beynimde oluşturduğum labirentler sonunda beni yuttu.  İçimdeki  karanlık bu sefer aydınlığı yırtıyor, her bir ışık zümresi kendi karanlığına gömülüyordu. Başarılı intihar girişimleri sonucunda bütün ferler  istatistik olarak bu coğrafyanın kanserli bebeklerinde tekrardan hayat buluyor, acım yüzyıllar boyu sürecek gibi ve bu ölümsüzlük başa bela Hangi yöne döneceğimi bilmediğim için sırtımı sıvazlayan her ele bir merhaba ile karşılık verdim. Anlamalıydım bunu otuzdört adım sonrasında bütün bu olacakları anlamalıydım.
sonra...?
 Perçinlenmiş yalnızlığın yörüngesine mıhlanmış bir iç geçiriş bu bir serzeniş. Kucak dolusu hırçınlıklar savruluyor insan oğlunun salyasından. Bulaşıcı bir nefret kaplıyor böbreğimi dalağımı, tırnaklarımı, azı dişlerimi ve şu elimde tuttuğum kalbimi. ( Hangi törpüye vursam ömründen ömür alacak )  Büyük yanılgılar büyük yangınlar başlattı, ucu bucağı olmayan bu Ayçiçek tarlalarında. Alevler o kadar yüksekti ki çıkan onca karaduman ciğerime doldu.     Boğulmaktan korktuğum her yok oluşumda aceleci tekrarlar yaşıyorum. Tek istediğim elimde tuttuğum bu kalbe tabut çivileri çakmanız  ben boğulmadan önce ( Belki bir şeyler hisseder ve ölür. )  
sonra...?