-Heyy pythia ( Zagor - Kısa cümleler 1/3)




-Heyy pythia baltamı verir misin lütfen, çok değil bir kaç yüzyıl önce düşürmüştüm, kim bilir kimler geçti üstünden ve  kimbilir kaç medeniyetin çöküşüne  şahit olmuştur. Ben yoktum buralarda biraz yetim bakabilir sana, belkide kızabilir bunca zamandır neredeydin diye  sakın aldırma o bakışlara.
 Hem ben yokken, kaç şehir değiştirdim bu yokluk zamanımda,  kimse beni görmedi fark etmedi, faili meçhul bir kaç aşka karıştı eşkalim, adım dudaklarında yoktu ama derin derin mezarlar kazdım kaplerine kimisine eşkalimi gömdüm kimisine yokluğumu bıraktım, kimisinin sadece bakışlarında süzüldüm alabora oldum, ama bilmelisin ki hiç birinin rüyasını süsleyen o salak beyaz atlı prens olmadım daha doğrusu olamadım hem hangi gerizekalı isterki rüyalardan rüyalara beyaz atla dolaşmayı,  bu çok sıkıcı.

-Heyy pythia söyler misin bana, yada söyleme bırak ben konuşayım biraz. A-10 gezegenine çok yakın zamanlarda sefer var ama bu sefer  sadece bin yılda bir olan sefer biz her seferinde yüz yılda bir olan sefere katıldık, ucuz seyahat acenteleri yüzündendi hep sevdiklerimizi vakitsiz zamansız bırakmak, onları yolcu etmek. (alışırsın, alışırlar)

-Heyy pythia beni dinler misin...?










Yorumlar

Yorum Gönder

denemelisin

Bu blogdaki popüler yayınlar

bi dakka

 Kulaklarımın zarına   "Goodnight Moon"  vuruyor, belki biraz vodka. HardPorn  iğrençliğin de belkide biraz bu hayat bakma biraz mutlu görünmek için bütün çabam bu. "Siktir et"  biraz sansürsüz olalım sen benim dokunmak istediğin yerlerimi afişe et bende biraz teninde terlerine karışıp edepsiz cümlelerinde kaybolayım. Tarantino'nun bir senaryosunda dudaklarımız kavuşmadan ölelim, filmin 120 dakikaya, gecenin sabaha,  benim cehennemin dibine kadar yolum var. (çok sert, bitmedi...)
sonra...?
Kayboldum, olayın trajik bölümü kimsenin bunun farkında olmayışı. Beynimde oluşturduğum labirentler sonunda beni yuttu.  İçimdeki  karanlık bu sefer aydınlığı yırtıyor, her bir ışık zümresi kendi karanlığına gömülüyordu. Başarılı intihar girişimleri sonucunda bütün ferler  istatistik olarak bu coğrafyanın kanserli bebeklerinde tekrardan hayat buluyor, acım yüzyıllar boyu sürecek gibi ve bu ölümsüzlük başa bela Hangi yöne döneceğimi bilmediğim için sırtımı sıvazlayan her ele bir merhaba ile karşılık verdim. Anlamalıydım bunu otuzdört adım sonrasında bütün bu olacakları anlamalıydım.
sonra...?
 Perçinlenmiş yalnızlığın yörüngesine mıhlanmış bir iç geçiriş bu bir serzeniş. Kucak dolusu hırçınlıklar savruluyor insan oğlunun salyasından. Bulaşıcı bir nefret kaplıyor böbreğimi dalağımı, tırnaklarımı, azı dişlerimi ve şu elimde tuttuğum kalbimi. ( Hangi törpüye vursam ömründen ömür alacak )  Büyük yanılgılar büyük yangınlar başlattı, ucu bucağı olmayan bu Ayçiçek tarlalarında. Alevler o kadar yüksekti ki çıkan onca karaduman ciğerime doldu.     Boğulmaktan korktuğum her yok oluşumda aceleci tekrarlar yaşıyorum. Tek istediğim elimde tuttuğum bu kalbe tabut çivileri çakmanız  ben boğulmadan önce ( Belki bir şeyler hisseder ve ölür. )  
sonra...?