"meydey meydey" bende o zamandan kalma

(her defasında inatla dahada yükseğe çıkıyorum, zamanla aslında hiç olmayan yükseklik korkumun basit bahanelere neden olduğunu fark ettiğimden beri uçuş esnasından emniyet kemerlerini bağlamaz oldum ( zaten bağlamıyordum ) sadece korkmamam için her şeyin kontrolümün  altında olduğu yalanını söylüyorum kendi kendime (bu sadece basit bir türbülans ) ayaklarım üşüyor şakaklarımdan ince ince soğuk terler akıyor, yüksek irtifaya çıktıkça kan basıncım düşüyor midem sırtıma yapışıyor, bu esnada nasıl bir vaziyet aldığını düşün artık çünkü bu esnada benim düşünmeye pek bir fırsatım olmuyor bilirsin işte her zamanki gibi bu arada düşen kan basıncına rağmen ritmi artan kalp olağan üstü bir sıcaklığa erişiyor bilmem kaç bin fahrenhayt sonra bir nükleer düşüyor beynime beynim kaynama noktasını aşıyor buharlaşıyor zorunlu esarette olan algılarım bir bir zincirlerini kırıyor önce ensemi görüyorum sonra bütün vücudumu her defasında çıplak annemden yeni doğmuş gibi lekesiz, dünyaya dair bir zerrenin bile derime konmasına izin vermiyorum cadı tırnakları ile derimi daha derinden yüzmelerine izin  vermiyorum beni konuşmalarına izin vermiyorum zamanı durduruyorum güneşi söndürüyorum bütün evren koca bir karanlık ve bu karanlıkta daha yükseğe çıkmak gerçekten çok ıstıraplı oluyor bilirsin işte her zamanki gibi.
 koca karanlıktan sıkılmaya başlıyorum, yörüngeye girmek için iç güdüsel olarak gözlerimi kapatıyorum  ve bir nefes ilişiyor atmosfere, yirmihaziranbindokuzyüzseksenbeş  yanıma oturup yeniden doğuşumu izlemeni istiyorum ne kadar masumum, bütün  yolculuğa dünyadaki ilk onbeş saniyem için katlanıyorum ne güzel değil mi ve irtifa kaybediyorum "meydey meydey" bende  o zamandan kalma.
Sonra (sı sana)...
 Sana olan o kadar çok şey var ki kendimi çekiştirmekten bir türlü anlatamıyorum.)

 -Merhaba yine ben, çoraplarımın olmadık yerlerde karşına çıkmayacağının garantisini  veriyorum yemin ederim, çok yoruldum kanepene uzanabilirmiyim ve ben dinlendikten sonra sahile ineriz daha önce yaptığımız gibi elimizde şarap şişesi siz oldukça şık ve ben her zaman olduğum gibi hem bu sefer ayakkabılarımızı yanımıza almayız kaldırımda çıplak yürürüz.




Yorumlar

  1. ve sen herzamanki gibi boşvermiş

    YanıtlaSil
  2. Kalemin kuvvetli ama özentisiz, laf olsun diye yazmışsın sanki...

    YanıtlaSil
  3. evet çoraplarım konusunda yalan söylemiş olabilirim çünkü o durumda çoraplarım televizyonun üstünden bile çıkabiliyor yani bilirsin işte olur okadarda özentisizlik ben yazıyorum Phytia okuyor

    YanıtlaSil
  4. kimdir bu pythia?

    "çoraplar yastık altından bile çıksa olur. s.ktir et gel sen. aynı yastıkta gözlerimizi aynı anda kaparız. aynı anda dalarız."

    YanıtlaSil
  5. kimdir bu pythia?
    bu pythia bir kapı...

    YanıtlaSil

Yorum Gönder

denemelisin

Bu blogdaki popüler yayınlar

bi dakka