Başlığı ile alakasız


-Pür dikkat lütfen;Gittiğimde karmaşıklığında tıkandığım uzun yollarda yine bir gün yürüyorum.
Yine melodisinde sarhoş olduğum bir parça kulaklarımı tırmalıyor, kendim bendeyken beş karış havada tokatlanan bir tutam aklım kim bilir şimdi hangi günahın fikrini tasarlıyor"

buraya geciktirilmiş bir "merhaba".
buraya da "Pythia"

<if else ilişkisi>, "eğer" ler ile dolu parametreler benim ilk okul hocam olan Hacer Ankut'un "eger" dediği gibi şartlandırılmış şeyler. Haa unutmadan bayburtlularında dediği gibi

Eğer ben bir "merhaba" yazıyorsam bunun arından bir "Pythia" yazmalıyım.
Her neyse...

Girişteki  pür dikkat diyaloğu basit bir intihar mektubunun o salak girişiymiş, her halde biri bir intihar mektubu yazsa buna benzer bir betimleme ile giriş yapardı. oldukça kafa karıştıran ve oldukça berbat bence kalemi güçlü biri daha farklı şeylerde yazabilir ama mektup kime ait bilinmiyor.

Her neyse...

-Merhaba Pythia bana anlatacaklarının listesini tut, gelince eksiksiz bakmak istiyorum.
Hesaplanmamış aksilikleri hesaplamaz isek o listenin eksiksiz olması gerekiyor.


Yorumlar

Yorum Gönder

denemelisin

Bu blogdaki popüler yayınlar

bi dakka

 Kulaklarımın zarına   "Goodnight Moon"  vuruyor, belki biraz vodka. HardPorn  iğrençliğin de belkide biraz bu hayat bakma biraz mutlu görünmek için bütün çabam bu. "Siktir et"  biraz sansürsüz olalım sen benim dokunmak istediğin yerlerimi afişe et bende biraz teninde terlerine karışıp edepsiz cümlelerinde kaybolayım. Tarantino'nun bir senaryosunda dudaklarımız kavuşmadan ölelim, filmin 120 dakikaya, gecenin sabaha,  benim cehennemin dibine kadar yolum var. (çok sert, bitmedi...)
sonra...?
Kayboldum, olayın trajik bölümü kimsenin bunun farkında olmayışı. Beynimde oluşturduğum labirentler sonunda beni yuttu.  İçimdeki  karanlık bu sefer aydınlığı yırtıyor, her bir ışık zümresi kendi karanlığına gömülüyordu. Başarılı intihar girişimleri sonucunda bütün ferler  istatistik olarak bu coğrafyanın kanserli bebeklerinde tekrardan hayat buluyor, acım yüzyıllar boyu sürecek gibi ve bu ölümsüzlük başa bela Hangi yöne döneceğimi bilmediğim için sırtımı sıvazlayan her ele bir merhaba ile karşılık verdim. Anlamalıydım bunu otuzdört adım sonrasında bütün bu olacakları anlamalıydım.
sonra...?
 Perçinlenmiş yalnızlığın yörüngesine mıhlanmış bir iç geçiriş bu bir serzeniş. Kucak dolusu hırçınlıklar savruluyor insan oğlunun salyasından. Bulaşıcı bir nefret kaplıyor böbreğimi dalağımı, tırnaklarımı, azı dişlerimi ve şu elimde tuttuğum kalbimi. ( Hangi törpüye vursam ömründen ömür alacak )  Büyük yanılgılar büyük yangınlar başlattı, ucu bucağı olmayan bu Ayçiçek tarlalarında. Alevler o kadar yüksekti ki çıkan onca karaduman ciğerime doldu.     Boğulmaktan korktuğum her yok oluşumda aceleci tekrarlar yaşıyorum. Tek istediğim elimde tuttuğum bu kalbe tabut çivileri çakmanız  ben boğulmadan önce ( Belki bir şeyler hisseder ve ölür. )  
sonra...?