Şimdilik Waits dinliyorum...
(Fotoğrafın yalnızlığından kurtulmak için sokağa çıktım, ama bir sorun vardı. Bu sefer kendi içimdeki yalnızlığa doğru , durdurulması zor tanrı tanımaz arzularımın peşinde sürükleniyorum. İnsanın kendisini kandırmasından daha hafifletici bir neden yok aslında bedenine zarar verirken. "Beynini eritirken." Bütün bu olanlar iliklerime kadar ıstırap içinde çivileniyor, kimileri kendilerinde bulduğu ötanazi hakkını sonuna kadar kullanıyorken kimileri de bu boşluklar arasında savrulup duruyor, yel değirmeni oldukça şiddetli dönüyor karşı koymak bazen zor oluyor. "tabi bu donkişot için geçerli" Sana fotoğrafı göstermeyi yine çok isterdim ama anlatımım ile kalması her ikimiz içinde iyi olacak, en azından zihnindeki dokunulmazlığı onun gerçekliği ortaya çıkana kadar devam edecek. ) İnsan hiç bir şeye aldırmıyor da yediği elmanın damağına acı gelmesi bazen sinir bozucu oluyor, bunun yanında tırnaklarının renk değiştirmesi saçının dökülmesi, nefes a