Neden yoruldum? Karanlık sokak… İt uğultuları ile sarsılıyor tenha sokağın sakinliği, yada içimdeki köpeklerin uğultusu olsa gerek… ( Neden kimse pencereden bakmıyor? ) Tanrım… İçimde birşeyler konuşuyor, sanırım dedikodumu yapıyorlar… ( evet bütün uzuvlarım benden nefret ediyor…) Aslında yağmur damlasında boğulmak gibi bir şey bu hayatta yaşamak. düşünsene ( düşünüyorum ) olumsuzluklar karşısında nasıl bir şebek haline dönüyorsun en sakar halinle kendini bir damlada boğuyorsun…( haklıyım ) Boşver… Şimdi rügarın uğultusundaki gizli melodiye kulak vermem lazım. Çok uzaklardan beni çağırıyorlar, gitmek ve gitmemek arasında karamsarlığa düşmüş kara düşünceler arasında savaş verirken, işte yorgunluğumun sebebini, bir nebze olsun anlata biliyorum düşüncelerindeki zafer duygusu ile biraz rahatlama se...
-Ceset kokan umutsuzluğumu yalnızlığım ile paylaşıyorum, katlettiğim onca bedene rağmen doyumsuz bir şekilde içimde insanları öldürmeye devam ediyorum. -Hem korkmamalısınız, sizin benim canımı yaktığınız gibi yapmayacağım, belki biraz lokal anestezi uygularım günü gelmeyecek mutluluklarınıza buda düşüncelerinizi biraz olsun hafifletir. - Ben iyi bir katilim, o kadar profesyonelim ki bir çoğunuz evet bir çoğunuz ! sizleri öldürdüğümden habersizsiniz, benim için artık hiç bir anlam ifade etmeyen o et yığını ölü bedenleriniz ile yaşadığınızı sanıyorsunuz. - Göz açıp kapamak, domuz öldüren bir Revolver'in o güçlü geri tepmesi ve iç gıcıklayan ölüm çığlığı yok, sessiz bir ölüm, Kadrajı ayarla ve deklanşöre bas.
i'm waiting...
YanıtlaSilhttp://cahilinsanlardernegi.blogspot.com/2012/10/bana-yine-mektuplar-yaz-zagor.html
YanıtlaSilbalta hala bende...
Sil