Yamyam Martılar






Çöp konteynerlerine yüklenmiş bütün kırık hayal parçacıkları, nemli göz yaşları ardından yamyam martılara armağan ediliyorlar. Sıra sıra uzanan tren vagonları gibi her bir vagon ayrı bir umuda yolculuktu. Her bir kırılan hayal ayrı bir tatdı.
Fonda çalan şarkıda söylüyor “benim için üzülme” !
Kahpe mühürlü kalp odalarında liğme liğme fahişelik işlemiş. Bedenin bakire, ama…
Ama !, zaten şair söylemişti bir kere “ama” lardan sonrası ve öncesi hiç bir boka yaramıyordu, dengesiz dizilmiş dokuztaşlar gibi tutarsızlık, devrildi devrilecek edalarında.
 Güneş olup yansan arınacakmısın ki günahlarından ? Yada koşsan hayallerinin peşinden yetişebilecekmisin ?
 Tekerrür vakitleri yakındır, göz yaşlarına  harman olup pişmanlıkların oluk oluk akması.
 Keşke !
 Düşlerimin içindeki  saklı bahçe, elma ağacına asılmış bir hamak, güzel kokular ve kuş sesleri… ( Tanrım çok mu şey istiyorum ? )
  Ve Perde ! ( yüksesk sesle  haykırarak ! )
  Siz bakmayın bana, kendimle  düşmanlığım çok öncelere  dayanır,  bilmem kaç yıl? Daha geçmişini bile hatırlayamadığım bir bedeni taşımak kadar zoru yok sanırım.
 Düşünsene ( Yine düşünüyorum )
 En fazla   düne gidebilirsin taze anılarla, gerisi boş ve hikaye. Söylesene ! pamuk şekerin tadını  alabiliyormusun şimdi ? yada en son ne zaman sallandın salıncakda ve ne zaman  hayal ettin bir uçağı yakalamyı ? En son ne zaman top oynarken dizini kanattın ? Annen en son ne zaman seni camdan çağırdı ?
-Hadi akşam oldu eve gel…
- Ama anne  güneş  batmadı daha… 
 Düşün, düşün, düşün…
 Hiç biri yok aklında değilmi,  her biri  sözde kaldı. Özde kala bilmesi için hiç büyümemen gerekir.

Yorumlar

Yorum Gönder

denemelisin

Bu blogdaki popüler yayınlar

Neden Yoruldum ?

Resim
 Neden yoruldum?    Karanlık sokak…  İt uğultuları ile sarsılıyor tenha sokağın sakinliği, yada içimdeki köpeklerin uğultusu olsa gerek…  ( Neden kimse  pencereden bakmıyor? )  Tanrım… İçimde birşeyler  konuşuyor, sanırım dedikodumu yapıyorlar… ( evet  bütün uzuvlarım benden nefret ediyor…)   Aslında  yağmur damlasında boğulmak gibi bir şey bu hayatta  yaşamak. düşünsene ( düşünüyorum ) olumsuzluklar karşısında nasıl bir şebek haline  dönüyorsun en sakar halinle kendini  bir damlada  boğuyorsun…( haklıyım )  Boşver…  Şimdi  rügarın  uğultusundaki  gizli melodiye kulak vermem lazım. Çok uzaklardan beni çağırıyorlar, gitmek ve gitmemek arasında  karamsarlığa  düşmüş kara düşünceler  arasında   savaş verirken, işte  yorgunluğumun sebebini,   bir nebze olsun anlata biliyorum düşüncelerindeki zafer duygusu ile  biraz rahatlama se...
sonra...?

Ben iyi bir katilim

-Ceset kokan umutsuzluğumu yalnızlığım ile paylaşıyorum, katlettiğim onca bedene rağmen doyumsuz bir şekilde içimde insanları öldürmeye devam ediyorum. -Hem korkmamalısınız, sizin benim canımı yaktığınız gibi yapmayacağım,  belki biraz lokal anestezi uygularım günü gelmeyecek mutluluklarınıza buda düşüncelerinizi biraz olsun hafifletir. ‎- Ben iyi bir katilim, o kadar profesyonelim ki bir çoğunuz evet bir çoğunuz ! sizleri öldürdüğümden habersizsiniz, benim için artık hiç bir anlam ifade etmeyen o et yığını ölü bedenleriniz ile yaşadığınızı sanıyorsunuz. - Göz açıp kapamak, domuz öldüren bir Revolver'in o güçlü geri tepmesi ve iç gıcıklayan ölüm çığlığı yok, sessiz bir ölüm, Kadrajı ayarla ve deklanşöre bas. 
sonra...?