Yaz çocuk !
Yaz çocuk…
Hissiz parmaklarından dökülsün duygu yüklü bütün anlamlar, sözcüklerden cümlelere dönüşsün, demirden kalbinde sakladığın bütün nefretin küflerini !
Jilet keskinliğindeki buz odalarındaki bütün kötülüklerini uyandır artık, vakti gelmedi mi bu güzel dünyaya kusmanın ?
Çıkmalıyım artık en yüksek gökdelenlere , atlamalı yada atlamamalı düşünceler içinde salı vermeliyim kendimi ölümün kucağına. Düşüncesizce ama hislice.
Akıtamadın ki gözlerinden şu dünyanın kirini, birikti ciğerinde her bir nefes sigaranda, vakti gelmedi mi katrana boyamanın dünyayı ?
Bağıramadın ki hiç kaderine karşı, duramadın karşısında beton duvarlar gibi soğuk ve bütün iyi dileklerin yok olurken şeytan piç etti en samimi düşüncelerini ! kalabalıklar içinde yalnızlıkları oynarken.
Sevemedi şu kalbin, kaç fahişeye yataklık etti, kırmızı loş ışıklı ve zehirli kanların içinde pis kalp odaların ?
Neşter ile sıyırsan yüzünü, yüzsüz olsan yine bakamazsın tanrına. Arınsan Nil nehrinde arşa çıksan meleklerle barınamazsın yanlarında.
Şeytan, şeytan işlemiş damarlarına.
Söyle çocuk ibadetlerin kimeydi Kabe’n neresiydi ?
Yorumlar
Yorum Gönder
denemelisin