-Ler, Lar


Üç nokta ile biten cümlelerin akıllarda bıraktığı boşluk doldurma telaşınıın iz düşümüyüm, her bir kafada ve her fikirde anlamsız saçmalıklarla dolu.
Damlaların düşmesi gereken, yoğun sağanak bir ceset yağmuru altında duygularımı katletme telaşı içindeyim, antestezi uzmanı olamayan bir cellatın deneme yanılma masasındaki yanılmalarında,  yanlış hamlelerinden çıkan çığlık sesleri gibi içten ve içten, acınası ama bir okadar da acımasız. Dış kanamalı bir düşün düşerken fikrimden geride bıraktığı kan izleri gibi.
Baltalı ilah Zagor’un ilahsız olduğu zaman dolaylarında el avuç açıp yalvardığı tanrının duasındaki samimiyetsizlik kadar samimiydim bu hayatın yavşaklığına…
Bir de kırmızı karlar var… (ardında üç nokta)
Titrek ses tonlarının bünyede bıraktığı az şekerli çay stresinin oluştuduğu siniri,  komiden çıkartacak kadar azimsiz ve engelsiz bir piçin sıçtığı ama sıvazlayamadığı bokun içinde  kaybolmak gibi. Ya da bu saçma betimlemenin aklınızda oluşturduğu anlamsız anlama gayretindeki beyin sızısı gibi ya da anlamsızlığın en yalın anlatımı olan”…” gibi. (kim? )
Bidat ehlinden kopmuş  batıl bir inanışın yüreklerde oluşturduğu fitne fesat karmaşıklığı altında  oluşan kargaşada postal giymiş  şeytanların devrim şarkılarındaki şen şakrak melodinin ardısıra, melekler tarafından terk eylenmiş sevaplarımdaki kifayetsizlik kadar keyfiyetsizim…
Münferit duyguların toplanarak eylem hazırlığı içine girmesindeki gerginliğin oluşturduğu OHAL bölgesindeki gergedan kadar anlamsız olduğunun bende  farkındayım.
Gerilmiş bir yaydan fırlayan okun geri  dönebilme telaşındaki anlamsız surat ifadesi kadar.
Anlamsızlığın en yalın anlatımındaki “…”  kadar  içinde “sen” zamirini kullanmadan.

Yorumlar

Yorum Gönder

denemelisin

Bu blogdaki popüler yayınlar

bi dakka

 Kulaklarımın zarına   "Goodnight Moon"  vuruyor, belki biraz vodka. HardPorn  iğrençliğin de belkide biraz bu hayat bakma biraz mutlu görünmek için bütün çabam bu. "Siktir et"  biraz sansürsüz olalım sen benim dokunmak istediğin yerlerimi afişe et bende biraz teninde terlerine karışıp edepsiz cümlelerinde kaybolayım. Tarantino'nun bir senaryosunda dudaklarımız kavuşmadan ölelim, filmin 120 dakikaya, gecenin sabaha,  benim cehennemin dibine kadar yolum var. (çok sert, bitmedi...)
sonra...?
Kayboldum, olayın trajik bölümü kimsenin bunun farkında olmayışı. Beynimde oluşturduğum labirentler sonunda beni yuttu.  İçimdeki  karanlık bu sefer aydınlığı yırtıyor, her bir ışık zümresi kendi karanlığına gömülüyordu. Başarılı intihar girişimleri sonucunda bütün ferler  istatistik olarak bu coğrafyanın kanserli bebeklerinde tekrardan hayat buluyor, acım yüzyıllar boyu sürecek gibi ve bu ölümsüzlük başa bela Hangi yöne döneceğimi bilmediğim için sırtımı sıvazlayan her ele bir merhaba ile karşılık verdim. Anlamalıydım bunu otuzdört adım sonrasında bütün bu olacakları anlamalıydım.
sonra...?
 Perçinlenmiş yalnızlığın yörüngesine mıhlanmış bir iç geçiriş bu bir serzeniş. Kucak dolusu hırçınlıklar savruluyor insan oğlunun salyasından. Bulaşıcı bir nefret kaplıyor böbreğimi dalağımı, tırnaklarımı, azı dişlerimi ve şu elimde tuttuğum kalbimi. ( Hangi törpüye vursam ömründen ömür alacak )  Büyük yanılgılar büyük yangınlar başlattı, ucu bucağı olmayan bu Ayçiçek tarlalarında. Alevler o kadar yüksekti ki çıkan onca karaduman ciğerime doldu.     Boğulmaktan korktuğum her yok oluşumda aceleci tekrarlar yaşıyorum. Tek istediğim elimde tuttuğum bu kalbe tabut çivileri çakmanız  ben boğulmadan önce ( Belki bir şeyler hisseder ve ölür. )  
sonra...?