Ruh Hastası (Cahilmiyiz neyiz 3)






(…)
-Sigara ?
-lütfen…
-Biraz uyku ?
-hayır  teşekkürler…
(ayna ve yine ben, merhaba…)
Yarım  kafiyeli bir şiirin devrik cümleleri gibi, belkide dışlanmışlığı lirikliğinden di?  Oysa sevemiyorum ben bu şiirleri…
Hurafe orduları beş cepheden sarmış, İsrafil’in sur-una inat bütün günahlarına kadeh kaldıran piçliğin gölgesinde küçük bir sevap arayışı içinde. Masum bedeninin taşıdığı kalp ve kalbin taşıdığı binlerce günah.
-Mahşer toplantısında gizleyebilecek miyim kamburumu? hem okadar günahkar var belki beni fark etmezler ?
-Yooo  yanılıyorum, fark edilmeyecek tek şey sevaplarım olsa gerek.
-Kör şeytan, topal şeytan ve ahraz şeytan. Her biri bir ötekinin eksikliğini tamamlayarak sevişir gibi günah içiriyor lar ruhuma, bedenime, kalbime…
-Belkide alnımın secdeye gidememesinin oluşturduğu pişmanlığın bir bileşkesi olsa gerek bütün söylemlerim.
-Evet pişmanım ve her bir pişmanlığımın ardında yeni bir pişmanlık saklı, saklı olan pişmanlıklarıma da peşinen pişmanım belki cezam hafifler sadece yüzbin yıl yanarım.
-Hem aslında bir yandan rahatım da, hangimiz masumuz ki ?
-Ya yanılıyor isem ?
-Bol şeytanlı  zaman dolaylarında nedense bir melek çıkıp mani olmuyor bu beynimdeki savaşlara.
-Bak topal şeytanın piçleri, kör şeytana yardım ederken, ahraz şeytanda  onlara yataklık yapıyor.
-Melekler nerede ? Hani o büyük kanatlı kocaman nur topları, hani neredeler ?
-Söyleyeyim mi neredeler ?
-Biri göremeyeceğin kadar  önünde bir diğeri de göremeyeceğin kadar ardında.
-Mesele görmek yada görmemek değil, vaar olduklarına inanmakta yada inanmamakta.
-Her neyse sonuç itibari ile bedenim deki kambur günahlarım.
-Her gecem azrail  nöbetlerinde, özlenmiş bir sevgiliyi bekler gibi, geldiği zaman  eğer varsa göz bebeklerine bakmak istiyorum. Bir canı alırken ne hissediyor yada daha doğru bir soru ile, bir  beden bir canı verirken ne hissettiğini gördüğü zaman ne hissediyor.
-Aslında ne hissettiğinin de bir önemi olmasa  gerek mesele Yaradanın bu nankör ruha ne yapmak istediği.
-Git getir dedi ve almaya geldi, kim mani olabilecek ?
-Pişmanlıkların parmaklardan dökülmesinin bir faydası olmayacağı kanaati içindeyim, bildiğim tek bir şey varsa oda secdenin bir anıl istemesi.
-Son bir şey…
-”Beni Özle…”

Yorumlar

Yorum Gönder

denemelisin

Bu blogdaki popüler yayınlar

bi dakka

 Kulaklarımın zarına   "Goodnight Moon"  vuruyor, belki biraz vodka. HardPorn  iğrençliğin de belkide biraz bu hayat bakma biraz mutlu görünmek için bütün çabam bu. "Siktir et"  biraz sansürsüz olalım sen benim dokunmak istediğin yerlerimi afişe et bende biraz teninde terlerine karışıp edepsiz cümlelerinde kaybolayım. Tarantino'nun bir senaryosunda dudaklarımız kavuşmadan ölelim, filmin 120 dakikaya, gecenin sabaha,  benim cehennemin dibine kadar yolum var. (çok sert, bitmedi...)
sonra...?
Kayboldum, olayın trajik bölümü kimsenin bunun farkında olmayışı. Beynimde oluşturduğum labirentler sonunda beni yuttu.  İçimdeki  karanlık bu sefer aydınlığı yırtıyor, her bir ışık zümresi kendi karanlığına gömülüyordu. Başarılı intihar girişimleri sonucunda bütün ferler  istatistik olarak bu coğrafyanın kanserli bebeklerinde tekrardan hayat buluyor, acım yüzyıllar boyu sürecek gibi ve bu ölümsüzlük başa bela Hangi yöne döneceğimi bilmediğim için sırtımı sıvazlayan her ele bir merhaba ile karşılık verdim. Anlamalıydım bunu otuzdört adım sonrasında bütün bu olacakları anlamalıydım.
sonra...?
 Perçinlenmiş yalnızlığın yörüngesine mıhlanmış bir iç geçiriş bu bir serzeniş. Kucak dolusu hırçınlıklar savruluyor insan oğlunun salyasından. Bulaşıcı bir nefret kaplıyor böbreğimi dalağımı, tırnaklarımı, azı dişlerimi ve şu elimde tuttuğum kalbimi. ( Hangi törpüye vursam ömründen ömür alacak )  Büyük yanılgılar büyük yangınlar başlattı, ucu bucağı olmayan bu Ayçiçek tarlalarında. Alevler o kadar yüksekti ki çıkan onca karaduman ciğerime doldu.     Boğulmaktan korktuğum her yok oluşumda aceleci tekrarlar yaşıyorum. Tek istediğim elimde tuttuğum bu kalbe tabut çivileri çakmanız  ben boğulmadan önce ( Belki bir şeyler hisseder ve ölür. )  
sonra...?